- Saturday, 10 November 2012 10:30
ស្តូបយុទ្ធជនសង្គ្រាមរបស់តាម៉ុកនៅ
ត្រង់រង្វង់មូលស្រុកអន្លង់វែង
ដែលប្រជាពលរដ្ឋជឿជាក់ថាមានបារមីកាន់។ រូបថត ហុង មិនា
ឧត្តរមានជ័យៈ នៅពេលមានទុក្ខភ័យ
ឬត្រូវចេញដំណើរទៅរកស៊ីនៅឆ្ងាយ ឬក៏ឡើងភ្នំដើម្បីកាប់ឈើ
រកផលានុផលនោះ អ្នកស្រុកអន្លង់វែង អ្នករស់នៅព្រំប្រទល់ខ្មែរថៃ
និងរស់នៅទីរួមខេត្តតែងនាំគ្នាមករកបារមីនៅស្តូបយុទ្ធជន
សង្គ្រាមរបស់មេដឹកនាំខ្មែរក្រហមតាម៉ុកជួយ
ខណៈដែលទីនោះគេជឿថាមានបារមីស័ក្តិសិទ្ធិនោះ។
តំបន់ អន្លង់វែង
ត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាអតីតមូលដ្ឋានដ៏រឹងមាំចុងក្រោយរបស់
ក្រុមតស៊ូខ្មែរក្រហម ហើយទីនោះតាម៉ុក
និងប្រជាជនដែលស្មោះស្ម័គ្រនឹងខ្មែរក្រហម
និងប្រជាជនដែលខ្មែរក្រហមកៀរបានផង មានចំនួនជាងបីម៉ឺននាក់
ដោយបោះតង់ប្លាស្ទិក ឬស្បូវជ្រកពួនក្នុងព្រៃដ៏ក្រាស់នេះ។
ពួកគេបានបោះបង់ខោអាវខ្មៅរបស់ខ្មែរចោលតាំងពីរបបនេះបែកបាក់
ភ្លាមៗ។ តាម៉ុកបានបញ្ជាឲ្យប្រជាជនសង់ទំនប់ទប់បឹង
ដែលអាចស្តុកទឹកលើផ្ទៃដី៤៤០ហិកតា។ បឹងនេះសម្បូរត្រីណាស់
ដែលអាចផ្គត់ផ្គង់ដល់ប្រជាជននៅសម័យនោះបាន។ បច្ចុប្បន្ន
គេហៅបឹងនេះថា «បឹងតាម៉ុក»
ដែលបឹងនេះនៅពីក្រោយផ្ទះគាត់ហ្នឹងឯង។
ទន្ទឹមនឹងនេះ
តាម៉ុកចាប់ផ្តើមពង្រឹងតំបន់របស់គាត់ ដោយតម្រូវឲ្យបុរសធ្វើទាហាន
លាក់ខ្លួនក្នុងព្រៃក្បែរសមរភូមិមុខ។ ចំណែកស្ត្រីៗ និង
កុមារនៅផ្ទះ
អង្គុយបិទឫស្សីធ្វើចម្រូងដើម្បីប្រើប្រាស់ប្រឆាំងកងទ័ព
រដ្ឋាភិបាល។
តាម៉ុកបានធ្វើផ្លូវឡើងកាត់ភ្នំដង
រែកបុកចូលទៅ ប្រទេសថៃ ដើម្បីកាប់ឈើក្នុងតំបន់គាត់យកទៅលក់
និង នាំយកមកវិញនូវរបស់របរប្រើប្រាស់ ដោយការទិញដូរ
ឬដោយការផ្តល់ជំនួយពីសម្ព័ន្ធមិត្ត ចិន។
រឿងមិននឹកស្មានដល់ដែលខ្មែរក្រហមមិនដែលខ្វាល់ខ្វាយពេលខ្លួន
គ្រប់គ្រងកន្លងមក នោះគឺតាម៉ុកចាប់ផ្តើមសាងសង់មន្ទីរពេទ្យ
និងសាលារៀន។
ឥឡូវនេះអន្លង់វែងបាន
ប្រែមុខមាត់ថ្មីស្ទើរតែនឹកស្មានមិនដល់
សមិទ្ធផលនានារបស់អតីតមេដឹកនាំខ្មែរក្រហមនៅទីនោះក៏ត្រូវបាន
ចាត់ទុកជាតំបន់ទេសចរណ៍ប្រវត្តិសាស្ត្រផងដែរ ។ ដោយឡែក
អតីតរង្វង់មូលតម្កល់ស្តូបយុទ្ធជនរបស់ តាម៉ុក
ដែលស្ថិតនៅចង្កេះភ្នំជាំជិតព្រំដែនថៃនោះ
បានក្លាយជាកន្លែងបន់ស្រន់ ដ៏ស័ក្តិសិទ្ធិសម្រាប់អ្នកអន្លង់វែង
និង អ្នកដំណើរផងដែរដោយសារតែទីនោះមានបារមី យាយ ម៉ៅ ឃុំគ្រង
ដូច្នេះឲ្យតែមានភ័យអាសន្នដោះស្រាយមិនចេញ
ពួកគេតែងនាំគ្នាបែរបន់សុំបារមី យាយ ម៉ៅ នៅទីនោះឲ្យជួយ ។
ដោយ
ធ្វើដំណើរចេញទីពីប្រជុំជនស្រុកអន្លង់វែងឆ្ពោះទៅច្រកព្រំដែន
សាងុំា ប្រមាណ១៣ គីឡូម៉ែត្រ
នោះភ្ញៀវទេសចរទាំងអស់នឹងបានឃើញផ្ទាំងថ្មធំមួយមានរូបសំណាក
យុទ្ធជនបាក់បែកជាច្រើនអន្លើ
ហើយបើក្រឡេកមកផ្ទៃថ្មខាងក្រោមនោះនឹងបានឃើញមានជើងធូប
បាយសីយ៉ាងច្រើននៅចំកណ្តាលទ្រូងផ្លូវឡើងទៅព្រំដែន
ហើយនិងឃើញមនុស្សម្នាអ្នកដំណើរឈប់សំចតចូលអុជធូបបួងសួងសុំ
សេចក្តីសុខចម្រើនគ្រប់ៗគ្នា។
ក្នុងចំណោមហ្វូងមនុស្សដ៏អ៊ូអរ
ពេលរៀបចំតង្វាយដាក់ថាស រួមមាន ក្បាលជ្រូកធំមួយ ស្រាបៀរ
ជាច្រើនកំប៉ុង ព្រមទាំងផ្លែឈើមួយល្អីនោះ
អ្នករកស៊ីម្នាក់ដែលមកពីចម្ងាយគឺលោក អាង ប៊ុនសម អាយុ៥០ឆ្នាំ
បានឲ្យដឹងថា លោកនាំយកមកថ្វាយលាបំណន់។
អ្នកមានជំនឿយ៉ាង មុត មាំរូបនេះ
បានបញ្ជាក់ថា ជាធម្មតានៅពេលលោក
និងគ្រួសារចេញរកស៊ីលោកតែងមកបែបន់សូមឱ្យបារមីយាយ ម៉ៅ
នៅតំបន់នេះតាមជួយឃុំគ្រងថែរក្សាឱ្យរួចចាកផុតពីគ្រោះភ័យអាសន្ន
និងឱ្យជួបតែជោគលាភ ហើយតែងសមប្រកបតាមបំណងជានិច្ច។
លុះពេលត្រឡប់ពីរកស៊ីមកដល់ផ្ទះវិញ លោកតែងនាំយកនូវគ្រឿង
តង្វាយមកលាបំណន់រាល់លើកមិនដែលខកខានឡើយ
ហើយគ្រានេះលោកយកក្បាលជ្រូកមកថ្វាយ
ក្រោយពេលការរកស៊ីបានដូចបំណង។
ស្របគ្នានោះ អ្នកភូមិជើងភ្នំ
ឃុំត្រពាំងប្រិយ ស្រុកអន្លង់វែង វ័យ៣០ឆ្នាំម្នាក់គឺអ្នកស្រី
ប៊ុន ឈឹង ក្រោយអុជធូបបួងសួងធ្វើមាត់ជិបអូចៗចប់
អ្នកស្រីបាននិយាយថា អ្នកស្រីមានទីលំនៅដ្ឋាននៅភូមិជើងភ្នំនេះ
ហើយប្រជាពលរដ្ឋនៅទីនេះ មានជំនឿលើបារមីនៅទីនេះណាស់
ឱ្យតែកើតមានភ័យអាសន្នអ្វីមួយដោះស្រាយមិនចេញ ឬ
ក៏មានជម្លោះចោទប្រកាន់អ្វីនោះគឺតែងនាំគ្នាមកបន់ស្រន់
ឬស្បថស្បែនៅទីនេះ ដើម្បីឱ្យលោក យាយ ម៉ៅ ជួយឱ្យបានរួចចាកទុក្ខ
និងជួយធ្វើសាក្សីកាត់ក្តីឱ្យ។ អ្នកស្រីបានបន្តថា នៅទីនេះ
ស័ក្តិសិទ្ធិ និងទាន់ហន់បំផុត
បើហ៊ានតែស្បថបំពានប្រាកដជាឃើញភ្លាម កម្រមាននរណាមួយ ចេញរួចណាស់
ចេញស្ទើរមិនទាន់ទេច្បាស់ជាមានគ្រោះថ្នាក់ជាយថាហេតុ មានដូចជា
គ្រោះ ថ្នាក់ចរាចរណ៍ជាដើម ។
ដោយឡែកអ្នកដែលប្រកបរបរដឹកផ្លែ ឈើ
ស្ទើររាល់ថ្ងៃឆ្លងកាត់ទីនេះ
ដើម្បីនាំចេញផ្លែឈើនានាទៅប្រទេសថៃ គឺ លោក សាន ឧត្តម និងភរិយា
បានឲ្យដឹងដែរថា
លោកត្រូវឈប់នៅទីនេះរាល់លើកដើម្បីដាក់តង្វាយផ្លែឈើជូនលោកយាយ
ម៉ៅដែលជានិច្ចកាលលោកយាយតែជួយមើលថែកូនចៅ។ អ្នកប្រកបរបរដឹក
និងលក់ផ្លែឈើនៅច្រកជាំសាងុំារូបនេះ បានបន្តថា
យើងគោរពអស់ពីចិត្តដើម្បីរកស៊ីមានបាន និងសុំសេចក្តីសុខចម្រើន
ហើយជាលទ្ធផលពួកយើងអស់មិនដែលមានបញ្ហាអ្វីឡើយ។
ពួកខ្ញុំជឿបារមីលោកយាយម៉ៅខ្លាំងណាស់៕ សេត គឹមសឿន (ភ្នំពេញប៉ុស្តិ៍)
